Praca w Niemczech czy Holandii przynosi niezwykle dużo korzyści finansowych, ale jednak warto pamiętać o przyszłości. Jak więc zabezpieczyć się finansowo i jak ubiegać się o emeryturę pracując w innym kraju? Poniżej znajdziecie informacje o warunkach emerytalnych w 5 popularnych wśród Polaków krajach.
Niemcy
Ostatnio wiek emerytalny został wydłużony do 67 roku życia i dopiero po osiągnięciu tego wieku możemy liczyć na wypłatę pieniędzy. Stawki wyliczane są indywidulanie dla każdego na podstawie okresów składkowych ubezpieczenia oraz osiąganych w tych okresach dochodów. Jeżeli pracujecie na terenie Niemiec to pamiętajcie, że otrzymacie emeryturę po odprowadzaniu składek na niemieckie ubezpieczenie emerytalne przez co najmniej 5 lat.
Jeżeli planujecie skorzystać ze świadczenia to musicie złożyć wniosek o przyznanie emeryturyco najmniej 3 miesiące wcześniej.
Austria
W Austrii na emeryturę można przejść w przypadku kobiet w wieku 60 lat, a w przypadku mężczyzn – 65 lat. Głównym warunkiem, który trzeba spełnić, jest praca przez minimum 15 lat na terenie tego kraju w ciągu 30 lat przez przejściem na emeryturę. Osoba, która pracowała krócej, emerytury nie otrzyma. Istnieje również „Emerytura poślizgowa”, czyli świadczenie dla pracownika pełnoetatowego, który przechodzi na niepełny wymiar pracy. Takiej osobie przysługuje emerytura w wysokości 50-80% świadczenia, które przysługiwałoby mu w przypadku całkowitej rezygnacji z pracy.
Holandia
Państwowa emerytura, tzw. AOW, przyznawana jest wszystkim, którzy opłacali specjalne składki ubezpieczeniowe i pracowali aż do osiągnięcia wieku emerytalnego – 67 rok życia. Za każdy rok płacenia składek przewidywany jest zysk “emerytury”. Sama wysokość emerytury ustalana jest 2 razy w roku przez rząd. Do postawy doliczane są również specjalne dodatki.
AOW nie może być przyznana wcześniej niż przed ukończeniem 65 roku życia.
W przypadku krótkiego stażu pracy kwota AOW może być na tyle niska, że będzie wypłacana nie co miesiąc, ale na przykład raz na kwartał.
Norwegia
Norweska emerytura minimalna wyliczana jest proporcjonalnie do przepracowanych w tym kraju lat. Podstawa wypłacona może być już po 40 latach pracy.Należy też pamiętać, żeminimalna emerytura należy się również każdemu, kto zamieszkiwał tam krócej, bowiem prawo przewiduje emerytury dla wszystkich osób zameldowanych na terenie Norwegii (nawet jeżeli nigdy nie pracowała). Ubiegać się o nią mogą osoby, które skończyły 16 lat i przebywają w Norwegii minimum 3 lata.
Do uzyskania emerytury warto zbierać dokumentację zapłaconych podatków (np. dowody wynagrodzeń brutto) oraz deklaracje roczne z wynikami rozliczeń podatkowych i kwotą dochodu będącą podstawą emerytury.
Islandia
Islandzka emerytura jest połączeniem środków pieniężnych z Funduszy Emerytalnych oraz Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń. W przypadku pierwszej organizacji kluczowa jest wysokość wpłacanych składek – minimalna składka to 12% od kwoty wynagrodzenia.
Dla Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń najważniejszym czynnikiem jest ilość lat spędzonych na terenie Islandii. Aby otrzymać pełną emeryturę należy mieszkać tam przez co najmniej 40 lat.
Jeżeli uzyskane prawa do emerytury z Funduszy Emerytalnych są niewielkie prawo do emerytury i innych zasiłków gwarantowane jest właśnie przez Powszechny Zakład Ubezpieczeń.Pierwszą emeryturę można otrzymać mając 67 rok życia. Istnieje oczywiście możliwość jej przyspieszenia (między 62 a 70 rokiem życia), ale wiąże się to z obniżeniem wypłacanej kwoty.