Pracodawca niemiecki ma co do zasady obowiązek uznania zwolnienia lekarskiego wystawionego przez polskiego lekarza. Zgodnie bowiem z przepisami UE, pracodawcy są zobowiązani do uznawania zwolnień lekarskich wystawionych przez lekarzy w innych państwach członkowskich.

Podstawowe przepisy, które regulują to zagadnienie, to:

1. Rozporządzenie (WE) nr 883/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego. W szczególności, artykuły dotyczące świadczeń chorobowych i macierzyńskich (art. 21 i art. 63).
2. Rozporządzenie (WE) nr 987/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 września 2009 r. ustanawiające zasady wykonawcze do rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego.

Oba rozporządzenia mają na celu koordynację systemów zabezpieczenia społecznego państw członkowskich UE, Islandii, Liechtensteinu, Norwegii i Szwajcarii. W założeniu mają ułatwić swobodne przemieszczanie się pracowników i ich rodzin, a także zapewnić, żeby prawa do świadczeń zabezpieczenia społecznego, wynikające ze zwolnienia lekarskiego (choroby), były przestrzegane w sytuacjach transgranicznych.

Warto jednak pamiętać, że przepisy te stanowią ogólne ramy prawne, a procedury i wymagania dotyczące uznawania zwolnień lekarskich mogą różnić się od siebie w zależności od kraju i konkretnej sytuacji.

W przypadku Niemiec, uznawanie zwolnień lekarskich nie przebiega automatycznie. Pochodzący z Polski pracownik musi dopełnić następujących dodatkowych formalności:

1. Zwolnienie lekarskie wystawione przez polskiego lekarza powinno być przetłumaczone na język niemiecki. Zaleca się, aby tłumaczenie zostało wykonane przez tłumacza przysięgłego.
2. Zwolnienie lekarskie wraz z tłumaczeniem należy przedłożyć niemieckiej kasie chorych (niem. „Krankenkasse”). Kasa chorych może poprosić o dodatkowe dokumenty lub informacje.
3. Jeśli kasa chorych uzna zwolnienie lekarskie za ważne, powiadomi pracodawcę, który musi je uwzględnić.

Procedury dotyczące przedłożenia zwolnienia lekarskiego do kasy chorych wynikają nie tyle z przepisów prawa, ile z praktyki administracyjnej oraz wewnętrznych wytycznych. Dodajmy, że w sekcji 5 ust. 1 Entgeltfortzahlungsgesetz (EFZG), czyli Ustawy o kontynuacji płatności wynagrodzenia, przewidziany jest jedynie obowiązek przedłożenia zwolnienia lekarskiego pracodawcy, ale nie wspomina się o kasie chorych. Niezależnie od źródła wyżej wskazanej praktyki, warto zauważyć, że proces uznawania zwolnień może być czasochłonny i wymagać dodatkowej komunikacji z kasą chorych. Dlatego też ważne jest, aby jak najszybciej zająć się tymi formalnościami i poinformować pracodawcę o chorobie.

Jeśli niemiecki pracodawca nie uzna ważnego zwolnienia lekarskiego wystawionego przez lekarza z innego państwa członkowskiego UE i nie przestrzega odpowiednich przepisów prawa pracy, to naraża się na różne konsekwencje.

Pracownik może zgłosić roszczenia do sądu pracy. Każdorazowo sąd ocenia legalność i zgodność z prawem działania pracodawcy oraz zasadność roszczeń pracownika.

Sądy pracy mogą nakazać pracodawcy wypłacenie zaległego wynagrodzenia lub zadośćuczynienia, a także pracodawcom podjęcie innych działań, takich jak przywrócenie pracownika na stanowisko pracy, jeśli zwolnienie lekarskie było przyczyną niezgodnego z prawem zwolnienia. Nie można ponadto wykluczyć odpowiedzialności pracodawcy wyrządzone pracownikowi na skutek naruszenia przepisów prawa pracy. 

Gdybyś miał lub miała dalsze pytania dotyczące uznawania zaświadczeń lekarskich w Niemczech, zapytaj ekspertów z Zespołu Rekrutacyjnego Agencji Silverhand. Możesz skontaktować się z nami poprzez zakładkę kontakt.