Skip to main content

Pierwszy dzień wiosny – jak to wygląda za granicą?

Ciekawostki o Europie

Pierwszy dzień wiosny na świecie

Zima nie poddaje się i daje nam się we znaki, jednak już w tym tygodniu będziemy mogli świętować pierwszy dzień wiosny. W każdej części świata wydarzenie to jest obchodzone zupełnie inaczej.

Kalendarzowa czy astronomiczna?

Astronomiczna wiosna przypada na dzień równonocy wiosennej, czyli między 19 a 22 marca, w zależności od lokalizacji. W Polsce zjawisko to przypada na 20 marca i będzie tak obchodzony aż do 2044 roku. Natomiast pierwszy dzień kalendarzowej wiosny przypada na 21 marca.

Kraj kwitnącej wiśni

Wiosna jest niezwykłym wydarzeniem dla Japończyków. Celebracja odejścia zimy zaczyna się już w lutym, kiedy to mieszkańcy wyspy przeganiają złe duchy. Najstarszy członek rodziny lub mężczyzna urodzony w roku, któremu patronuje dane zwierzę, rzuca ziarnami w demony, krzycząc: „Demony na zewnątrz, dobro do środka”. Domownicy zbierają ziarna i jedzą ich tyle, ile mają lat plus jedno na poczet udanego nadchodzącego roku.

Jeszcze innym japońskim zwyczajem jest nori maki, polegające na zjedzeniu około 20-centymetrowego rulonu niepokrojonego sushi. Warto podkreślić, że jedzący musi zachować ciszę i być zwróconym w szczęśliwym dla danego regionu kierunku. Konsumpcja ma zapewnić długowieczność oraz powodzenie w interesach.

Kolejnym świętem powiązanym z wiosną i obchodzonym w tym kraju jest obserwowanie kwitnących kwiatów wiśni (uprzednio moreli). Kwitnienie ma nawiązywać do piękna oraz ulotności ludzkiego życia. Japończycy są mistrzami w przewidywaniu dnia kwitnienia tego niezwykłego owocu.

Martenica

Jednym z najstarszych świąt powiązanych z wiosną i obchodzonych w Europie jest bułgarska Martenica (nazywana również dniem Babci Marzec lub Baby Marty). Tradycja ta sięga powstania państwa w VII wieku. W dniu tym Bułgarzy obdarowują się biało-czerwonymi gałkankowymi lalkami. Takie prezenty mają przekupić złą Babę Martę, która opóźnia przybycie wiosny.

Święto ognia

W Hiszpanii, w połowie marca celebrowane jest święto ognia, czyli Las Fallas. Wówczas na hiszpańskich placach i skwerach prezentowane są pokazy fajerwerków. Uczestnicy święta budują wielkie kukły przedstawiające postaci i sceny z życia społeczno-politycznego. W ostatni dzień święta, budowle są palone, co ma symbolizować oczyszczenie ziemi z zimy.

Festiwal kolorów

W Indiach moment równonocy (phalguna) przypada na przełom lutego oraz marca. W okresie tym na terenie Indii obchodzone jest święto kolorów. Mieszkańcy oblewają się barwioną wodą i posypują kolorowym proszkiem. Moc kolorów ma podkreślić radość z odchodzącej zimy oraz powitanie wiosny.

Tajlandzki Śmingus – Dyngus

W Tajlandii pierwszy dzień wiosny powiązany jest ściśle z Nowym Rokiem, czyli Songkran. Wówczas odbywa się wielki festiwal wody. Krystalicznym płynem oblewają się wszyscy i to bez ograniczeń – dochodzi do prawdziwej wodnej bitwy!

Wybuchowy bałwan

W trzeci poniedziałek kwietnia, nad jeziorem Zuryskim organizowany jest Festiwal Sechselauten (wyjątek stanowi wielki tydzień). W dzień ten przez miasto przechodzi kilkutysięczny pochód, zmierzający nad jezioro. Nad zbiornikiem podpalany jest ogromny stos, na którego szczycie znajduje się bałwan, którego głowa wypełniona jest fajerwerkami. W momencie kulminacyjnym konstrukcja zostaje podpalona, a na niebie widoczny jest niezwykły pokaz sztucznych ogni.

Polskie zwyczaje

Najbardziej znanym, lecz niestety zamierającym zwyczajem jest topienie Marzanny. Postać ta odnosi się do słowiańskiej bogini symbolizującej zimę i śmierć. Niegdyś Marzannę wykonywano ze słomy oraz płótna i przyozdabiano barwnymi wstążkami. Tak przygotowaną „pannę” obnoszono po wiosce i podtapiano w różnych zbiornikach wodnych, natomiast wieczorem podpalano i wrzucano do wody. Tworzono też wielkie ogniska, na których składano witki wierzbowe i leszczynowe, którymi nierzadko okadzano domostwa, by przegonić ostatki zimy.

Bardziej zapomnianym świętem jest Gaik, czyli obchód dziewcząt oraz młodych chłopców. Młodzież wyposażona w wystrojone wstążkami, kwiatami i błyskotkami gałązki sosny lub całe drzewko, odwiedza domostwa. Zwyczaj ma stanowić powitanie wiosny.

Z pewnością niewielu spośród nas wie, że Śmingus-Dyngus jest tradycją, która w obrządku słowiańskim przypadała właśnie na 21 marca. Lanie wodą miało symbolizować oczyszczenie ciała i duszy. Podobnie jest również z wielkanocnym zdobieniem jajek, które miały nawiązywać do powrotu wiosny oraz nowego życia.

Jedną z najbardziej znanych i praktykowanych wśród młodzieży tradycji jest Dzień Wagarowicza. Wówczas młodzież szkolna, a nierzadko studenci pozwalają sobie na dzień wolny od edukacyjnej pracy.

Nowe tradycje

Często stare zwyczaje zamierają, jednak w ich miejsce pojawiają się zupełnie nowe sposoby na celebrowanie ważnych wydarzeń. Przykładem może być tutaj amerykańskie Annapolis, gdzie mieszkańcy, chcąc przywołać szybszy początek okresu rekreacyjnego i pożegnać zimę, palą swoje … skarpety.

 

Tekst został opracowany przez:

 

 

http://www.fokus.tv/news/jak-ludzie-na-swiecie-swietuje-pierwszy-dzien-wiosny/1447

http://www.claudia.pl/pierwszy-dzien-wiosny-jak-celebruje-sie-go-w-innych-krajach

http://warszawa.naszemiasto.pl/artykul/jak-wita-sie-wiosne-w-roznych-zakatkach-swiata,3317043,1,artgal,t,id,n,tm.html

http://www.naszraciborz.pl/site/art/0-/0-/8694_10_zwyczajow_wiosennych_.html