Niewolnictwo kojarzy nam się przede wszystkim z czasami starożytynymi lub okresem kolonizacji Ameryki. Nic bardziej mylnego! Proceder ten funkcjonuje nadal i obnaża swoje straszne oblicze. Okazuje się, że na świecie nie ma kraju wolnego od niewolnictwa! Według Global Slavery Index (badania Walk Free Foundation) w 2016 roku na świecie żyło aż 45,8 mln ludzi, których warunki pracy można określić jako niewolnicze. Aż 58% z nich zamieszkuje Azję, głównie Koreę Północną, Indie, Chiny czy Pakistan. Praca niewolnicza jest też domeną krajów afrykańskich. Niestety w XXI wieku jej przykłady występują również w dobrze rozwiniętej Europie. W krajach europejskich niewolników jest zdecydowanie mniej, jednak znaczny napływ nielegalnych imigrantów oraz starzejące się społeczeństwo skutkują nasileniem zjawiska nielegalnego zatrudnienia oraz pracy przymusowej. Okazuje się, że liderem w niechlubnym rankingu na terenie Europy jest Polska. Według statystyk w 2015 roku na terenie naszego kraju było około 181 tys. pracowników przymusowych. Niewolnicza praca dotyczy przede wszystkim branży budowlanej oraz pomocy w domu. Jeszcze kilka lat temu ofiarami pracy przymusowej w Polsce byli przede wszystkim Ukraińcy, Bułgarzy i Rumuni, natomiast obecnie coraz więcej jest obywateli Wietnamu, Filipin oraz Korei Północnej. Polska stanowi obszar zarówno napływu niewolniczej siły roboczej, jak również jej źródło. Do naszego kraju przybywają przede wszystkim osoby z ubogiego wschodu i południa, natomiast rodacy wywożeni są do bogatszych krajów Europy Zachodniej. Według Rady Europejskiej ofiarami handlu żywym towarem jest aż 15 tys. Polaków, każdego roku, jednak trudno jest określić realną skalę zjawiska.
Współczesne niewolnictwo przybiera różne formy – od handlu żywym towarem, przez zmuszanie do prostytucji, po współczesne obozy pracy. Za niewolnictwo uważa się:
- wykorzystywanie w przemyśle erotycznym;
- przymuszanie do prostytucji;
- zmuszanie do pracy niewolniczej;
- przymuszanie do żebractwa;
- przymuszanie do popełniania przestępstw;
- zawarcie małżeństwa z „bogatym cudzoziemcem”;
- handel organami.
Ofiary handlu żywym towarem są narażone na: przemoc fizyczną oraz psychiczną, gwałty i zniewolenie, a także na szantaże oraz groźby (również w stosunku do bliskich).
– Oszustwa dotyczące pracy za granicą są obecnie jeszcze bardziej aktualne, ze względu na okres wakacyjny. – twierdzi specjalistka portalu ogłoszeniowego Poloniusz.pl, Magdalena Cerecka – Oszuści korzystają z 3 najpopularniejszych metod: na miłość, na pracę oraz na dług. Niestety wielu naszych rodaków przez swoją naiwność trafia do obozów pracy. Aby zapewnić sobie bezpieczny wyjazd należy zwrócić szczególną uwagę na:
- Dane firmy – powinniśmy mieć pełny dostęp do informacji na temat przyszłego pracodawcy oraz miejsca wykonywania pracy.
- Wiarygodność pracodawcy – jeśli wyjeżdżamy po raz pierwszy warto jest zaufać znanym i działającym od dłuższego czasu firmom. Unikajmy organizacji, o których nigdzie nie znajdziemy informacji.
- Warunki zatrudnienia – nigdy nie płaćmy za pośrednictwo w pracy. Firma pośrednicząca może od nas wymagać płatności za: badania lekarskie, transport, wizę lub tłumaczenie niezbędnych dokumentów.
- Dostęp do umowy jeszcze przed wyjazdem za granicę – musimy pamiętać, że podpisując umowę obie strony zobowiązują się do realizacji określonych warunków. Nigdy nie podpisujmy umów, których nie rozumiemy lub w których zawarte są dwuznaczne zwroty np. „wszystkie prace zlecone przez pracodawcę”.
W umowie zawsze powinny być zawierane następujące informacje:
- Pełne dane pracownika oraz pracodawcy;
- Okres na jaki jest zawierana;
- Zakres obowiązków oraz wysokość wynagrodzenia (wraz z terminem i metodą płatności);
Z pewnością warto jest skorzystać z pomocy specjalistów, by spokojnie wyjechać w pewne i sprawdzone miejsce. Tekst został opracowany przez:
